هنوز یک هفته از فروریختن ساختمان متروپل آبادان، نگذشته است. شاید به جرات بتوان گفت، هیچ استانی در ایران به اندازه خوزستان در ۴۰ سال گذشته ویران نشده است. مسبب خرابی شهرهای خوزستان هم مشخص است، مقامات جمهوری اسلامی. بعد از گذشت ۴۰ سال دیگر از طراوت خرمشهر و زیبایی‌های آبادان خبری نیست.
بر دیوارهای خرمشهر ۴۰ سال پس از آزادسازی در هر چشم بر هم زدن می‌توان جای ترکش و گلوله‌ها را پیدا کرد. پالایشگاه آبادان که روزی افتخار ایران و ایرانی بود و به عنوان نمادی از تلاش مهندسین و کارگران ایرانی برای مستقل شدن بود دیگر رمقی ندارد. آخرین فاجعه آن هم فروریختن ساختمان متروپل آبادان است.
فرو ریختن ساختمان متروپل آبادان یک حادثه نیست. بیش از ۶ ماه است که روزنامه نگاران و کارگران نسبت به فرو ریختن این سازمان هشدار دادهاند. بدلیل رانت ولابی قدرت در ساخت این سازه، اصول اولیه ایمنی نیز رعایت نشده است.
بی‌اعتنایی مطلق به خواسته‌ها و سخنان شهروندان، نادیده گرفتن قانون بدلیل رانت و لابی حاکم، بر ساختار اداری کشور نهادینه شده است. جعل واقعیت، اخبار سانسور شده و تحریف و دروغگویی جای خبررسانی معمول رسانه ها به مردم را گرفته است.
حسین عبدالباقی یک نمونه از فساد نهادینه در حکومت
حسین عبدالباقی تنها یک نمونه از هزاران هزار نفری است که با استفاده از رانت و فساد نهادینه در دستگاه حکومتی ایران به ثروت افسانه‌ای رسیده است. قیمت دزدی‌های وی را مردم آبادان با از دست دادن عزیزانشان می‌دهند.
آبادان که روزی نماد صنعت نفت کشور بود به جایی رسیده که بیکاری در آن غوغا می‌کند. بی‌آبی، بیکاری، سرکوب جوانان و مردم و هجوم ریزگردها با زندگی مردم این شهر آمیخته شده است. فروریختن متروپل آبادان را می‌توان نمونه‌ای از وضعیت مردم ایران دانست. حکومتی که مقاماتش برای جان انسان‌ها هیچ ارزشی قائل نبوده و تنها به افزایش ثروت‌های خود می اندیشند.
عملکرد مقامات دولتی در هراس از گر گرفتن اعتراضات مردمی
عملکرد ضعیف مقامات دولتی در برخورد با فاجعه متروپل آبادان نیز قابل تامل است. فرستادن خودروهای سرکوبگر امنیتی به جای نیروهای امدادی، نشانه جنگ عمیق بین حکومت و مردم است.!
در حالیکه مقامات دولتی بیشتر در فکر پوشاندن و کوچک نمایی، این موضوع و فراری دادن دست اندرکاران این فاجعه هستند. مردم با دستان خالی به کمک آمده‌اند. موج کمک‌های مردم نشانه ای از همبستگی همه مردم ایران با هم می‌باشد. در حال حاضر مهم‌ترین اقدام دولت پر کردن خیابان‌های آبادان از نیروی‌های امنیتی و لباس شخصی است.
دستور مقامات به صدا وسیما برای سکوت و دامن نزدن به این موضوع توسط رئیس صدا و سیمای آبادان افشا می‌شود. وی آشکارا می‌گوید، به او دستور دادهاند، اخبار مربوط به متروپل آبادان در تلویزیون بازتاب نداشته باشد.
مقامات دولتی تلاش می کنند، بهر صورت این بحران را رفع و رجوع کرده و اصل نظام را از تیررس مردم خارج کنند. متروپل آبادان یاد‌آور سینما رکس است. مردمی که با فرمان «جمی» امام جمعه اسبق آبادان و اقدام تکبعلی‌زاده به آتش کشیده شدند، اما هیچگاه عاملان اصلی آن بخصوص جمی به پای میز محاکمه کشیده نشد.
مردم آبادان با تظاهرات شبانه خود با شعار «ایران صاحب نداره» نشان‌دادند که منشا همه مشکلات کشور را سران این حکومت می‌دانند. مردم آبادان با شعار «آخوند برو گمشو» خواسته اصلی مردم ایران را بیان می‌کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر