نامه صد کنشگر به جاوید رحمان درباره بازداشت مادران زندانیان سیاسی و عقیدتی
دوشنبه, ۱۴ مرداد ۱۳۹۸
یک صد تن از کنشگران مدنی و سیاسی در نامه‌ای خطاب به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، از او خواستند تا برای پایان دادن به بازداشت مادران، اعضای خانواده و بستگان زندانیان سیاسی و عقیدتی تلاش کند.
نویسندگان این نامه با اشاره به ماده ۹ و بند ۲ ماده ۱۱ اعلامیه جهانی حقوق بشر و بند ۱ ماده ۹ و بند ۱ ماده ۱۵ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، بند ۲ ماده ۲۵ اساسنامه دیوان جزایی بین المللی، قانون اساسی جمهوری اسلامی و مواد ۴، ۲۳۷ و ۲۳۸ قانون آیین دادرسی کیفری، تاکید کردند که «یکی از اصول حاکم بر پرونده‌های کیفری، اصل شخصی بودن جرم و مجازات است» اما در «جمهوری اسلامی هر روزه و به دفعات این اصل مهم نادیده انگاشته می شود».
آن‌ها با اشاره به آنچه «۴۰ سال کارنامه سیاه قضایی جمهوری اسلامی» خواندند، نوشتند که طی چهار دهه گذشته «همواره نه تنها دگر اندیشان و آزاداندیشان که خانواده‌های ایشان نیز مورد ستم و پرونده سازی‌های قضایی علیه ایشان» قرار گرفته‌اند.
امضاکنندگان این نامه از گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران خواستند تا «نسبت به زندانی کردن مادران و بستگان دادخواه که تنها به علت پیگیری پرونده عزیزشان، خود متهم و بازداشت غیرقانونی شده‌اند توجه ویژه» داشته باشد.
آن‌ها خطاب به جاوید رحمان نوشتند که «از دولت جمهوری اسلامی بخواهد با پایان دادن به تهدید و زندانی کردن مادران زندانیان سیاسی، به صدای دادخواهی‌شان گوش فرا دهد و به آن رسیدگی کنند».
نویسندگان این نامه به بازداشت فرنگیس مظلوم مادر سهیل عربی زندانی عقیدتی اشاره کردند و او را «نماد مادران زندانیان سیاسی در ایران» خوانند. آن‌ها یادآوری کردند که «فرنگیس مظلوم یکی از بی‌شمار مادرانی است که برای احقاق حق فرزندش بارها خطاب به دستگاه قضایی نامه نوشت، به قوه قضاییه نسبت به بیماری و در معرض خطر بودن فرزندش،سهیل عربی، در کنار زندانیان خطرناک» هشدار داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر